Introductie van Lisa

Ik ben de moeder van Coco en ben naar aanleiding van Coco's problemen op school en thuis op internet gaan zoeken naar informatie. Hier kwam ik een ADHD-test tegen. Het was een test met 90 vragen. Ik deed de test en had 60 vragen positief beantwoord. Ok... Ik zou dus een ADHD'er kunnen zijn!
Ik begon ADHD/ADD sites te lezen en soms was het alsof ik mijn eigen levensloop beschreven zag door de ogen van iemand anders. Het was confronterend en verhelderend. Ik was blij dat ik niet de enige was die een zootje van z'n schoolperiode heeft gemaakt. Ik was niet de enige die z'n ideen maar half uitvoerde! Leuk om te weten. Maar..wat doe je er aan?
Ik zal eerst vertellen wat ik zoal beleeft hebt in mijn chaotische leven.

Te beginnen bij mijn schoolleven.
Op de lagere school was ik een rustig kind die soms wat brutaal en vaak wat dromerig was.
Ik herinner van mijzelf dat ik erg mijn best deed en graag een gewoon kind wilde zijn. Op de ene of andere manier is dat 'gewoon' zijn me nooit gelukt.(Gelukkig maar!) Ik viel een beetje buiten de boot qua kleding en qua gedrag. Ik voelde me anders dan anderen maar had genoeg vriendinnen voor een gelukkige jeugd.
Thuis echter voelde ik me vrij ongelukkig. Omdat ik erg sterk gevoel voor rechtvaardigheid had en erg rechtlijnig dacht had ik altijd wel ruzie met een van mijn 3 oudere zussen. En omdat ik zo overdreven reageerde op hun uitlatingen vonden ze het leuk om mij uit te dagen.
Ik werd dan vaak woest en schreeuwde en sloeg de hele boel bij elkaar. ( Ik had de sterkste beenspieren van ons gezin en niemand kon mij pakken!) Meestal moest ik naar mijn kamer om daar uit te razen. Daar voelde ik me ontzettend verdrietig, alleen en verlaten.(terwijl ik dit opschrijf komt het verdriet alweer boven).

Op mijn negende besloot ik dat niemand mij meer pijn kon doen en veranderde ik in een boze sterke puber die de hele wereld wilde veroveren. Ik was allmighty. Ik was de beste der beste, de leukste der leukste, de mooiste der mooiste. Voor mijzelf dan in ieder geval. Want als anderen me dan raar vinden, vind ik mijzelf in ieder geval fantastisch. Ik geloofde echt in mijzelf en stond uren tegen de spiegel te kletsen. Vaak in het phonetisch frans,want dat klonk zo mooi!

Toen ik naar de middelbare school ging, naar LBO Agrarisch onderwijs in een provinciestadje omdat ik echt een doener was en denken mij niet zo lang, was ik een soft punkertje. School was te makkelijk en ik verveelde me al snel. In het tweede jaar besloot ik naar een school in de grote stad te gaan waar tenminste wat te beleven viel. Het was de Grafische School. Hier kon ik tenminste lekker tekenen. Ik ging samen met een vriendin, lekker gezellig!
Hier ging het natuurlijk helemaal fout. De grote stad vol met leuke jongens en muziek lonkte. School was zo'n ontzetttende tijdsverspilling, ik wilde tenslotte cabaratier worden.
Ik verliet de school waarna ik nog 4 maanden op een LTS heb gezeten, daarna 1,5 jaar vormingscentrum, waar ik uit kon zoeken wat ik wilde met mijn leven. Ik heb het daar erg naar mijn zin gehad met al die andere ontspoorde creatievelingen(waarvan ik laatst hoorde dat sommige daarvan ook ADHD hebben) . We maakten foto's, muziek, schreven krantjes, leerden masseren, praten over het leven. (Wat wil je als ADHD'er nog meer?)

Na deze school deed ik nog de moeder mavo, een paar maanden avond havo(was niks) waarna ik wachtte tot ik 21 was om toelating te kunnen doen voor de kunstacademie zonder diploma's maar met een serie IQ testen.
Ik werd aangenomen op de academie. Deed dit 3 jaar. Ieder jaar weer een andere richting omdat ik alles leuk vond!! Daarna studeerde ik aan de lerarenopleiding Handvaardigheid. Ik haalde mijn diploma, maar dan alleen voor de beeldende vakken omdat lesgeven mij helemaal niets leek. Veel te complex. Ik was al blij als ik mijzelf onder controle had!
Na de studie kwam ik mijn huidige partner tegen en werd ik twee maanden na mijn examen zwanger.
Ik heb allerlei parttime baantjes gehad en momenteel heb ik een eigen bedrijf wat mij de ruimte geeft om zelf mijn tijd in te delen en al mijn interesses en te kunnen verwezenlijken. Ik heb wel het idee dat ik mijn bezigheden veel beter kan structureren en dat ik veel meer geld zou kunnen verdienen als ik mijn ideeën werkelijk verkoop.