Dit lijkt de jaarlijkse update te zijn, Coco is ondertussen 15 en een half en er is heel wat gebeurd in haar puberleven!
Om te laten weten hoe de pogingen zijn verlopen sinds het vorig bericht waarin ze startte met Kurzweil. Een methode die eigenlijk voor kinderen met dyslexie is maar die voor kinderen die auditief ingesteld zijn ook interessant kan zijn. Aangezien ik altijd alles voor moest lezen bij het huiswerk maken dacht ik dat Kurweil wellicht een goede optie was.
Het werd niets. Ze irriteerde zich mateloos aan de computerstem van het programma. En ik eigenlijk ook. Coco kon zich er niet overheen zetten. De stem, intonatie en klank klonk allebehalve normaal. Ik snap persoonlijk ook niet dat kinderen met dyslexie hierbij kunnen leren.
Dus Kurzweil belandde al snel in de prullenbak.
en zo ook de andere hulpmiddelen die vanuit school werden aangeboden. Coco was er een beetje klaar mee. Ze wilde niet meer meewerken omdat ze zelf het idee had dat het toch geen nut had. Rekenen, wiskunde en economie lukten echt niet en remedial teaching was er niet.
Begrijpend lezen ging ook moeizaam en de juiste antwoorden geven op vragen bij toetsen ook niet. Ze bleek maar niet te kunnen snappen dat je bij toetsen alleen het gevraagde antwoord uit de lesstof moest halen, dat je eigenlijk alleen leerstof reproduceert zonder je eigen invulling er aan te mogen geven.
Als er bijvoorbeeld gevraagd werd: Waarom zijn de bladeren van een boom groen?
Antwoordde zij dan bijvoorbeeld: Omdat alle planten groen zijn. Of: omdat de boom groen een mooie kleur vind. Dat ze de stof uit het leerboek moest reproduceren en ze had kunnen antwoorden: omdat chlorofyl voor de groene kleur zorgt. Kwam niet in haar op.
Pas dit jaar, nu ze 15 is, snapt ze wat we bedoelen. Dat het er niet om gaat wat zij vindt, dat ze vooral niet zelf na moet denken, maar dat ze moet reproduceren. Dat gegeven vind ze heel vreemd.
Dat je naar school gaat om jezelf te ontwikkelen maar dat je niet zelf na mag denken of je eigen mening mag vormen.
Helaas is dit natuurlijk sterker op het VMBO dan op het VWO, waar dit veel meer gebeurd.
Het is heel jammer dat kinderen zoals Coco op VMBO komen en dat er van leerlingen op dit niveau wordt verwacht dat ze niet zelf na kunnen denken, dat ze geen verbanden kunnen leggen en conclusies kunnen trekken.
Afijn. De school zat met het handen in het haar. En er werd een test aangevraagd voor autisme omdat ze alles zo letterlijk nam. Wellicht kon zij dan met een diagnose ambulante hulp krijgen op school of kon zij overgeplaatst worden naar het speciaal onderwijs.
2 maanden lang vulde zij testen in. Bij elkaar waren het denk ik zo'n 750 vragen. Er werden psychologische gesprekken gevoerd.
Waarna de uitslag kwam: Net niet genoeg gescoord. Dus officieel geen autistische stoornis.
Dus geen geld.
Wel keken wij ondertussen naar scholen voor speciaal onderwijs, maar de meeste scholen waren gericht op ADHD/autisme met gedragsstoornissen. En Coco is een heel rustig kind. Geen gedragsproblemen.
Dus toen haar school voorstelde Coco naar een VSO school voor kinderen met autisme en ADHD te sturen was ik het helemaal niet eens met dit voorstel. Deze school zat vol met probleemgevallen. en dat in Rotterdam zuid op VMBO niveau, dan weet je het wel.
Maar goed, we zijn gaan kijken. En na een geruststellend gesprek, omdat er maar 2 leerlingen in de klas zaten met probleemgedrag en deze waarschijnlijk overgeplaatst zouden worden besloten we in december dat Coco naar deze school toe zou gaan, tenminste, als zij dat wilde. Want ze was dan het enige meisje in de klas.
Coco was ook ten einde raad en vond alles best als wij dat ook vonden.
Dus nu zit ons kind op VSO vmbo. En ook hier ging het afgelopen 2 maanden fout.
Maar dat vertel ik een volgende keer.
